Ultrasonografia jest w chwili obecnej standardową, bezpieczną metodą diagnostyczną, wykorzystującą do badań narzą ciała ludzkiego fale ultradźwiękowe. W tym rodzaju badań wykorzystuje się zjawiska odbicia fali ultradźwiękowej na granicy ośrodków o różnych gęstościach, co pozwala na ocenę wielkości, kształtu i struktury narządów wewnętrznych, a w szczególności różnicowanie zmian o charakterze litym od zmian o charakterze płynowym. Znakomitym uzupełnieniem podstawowego obrazowania w ultrasonografii (obrazowanie w skali szarości) jest badanie dopplerowskie, bez którego w dzisiejszych czasach nie można wyobrazić sobie procesu diagnostycznego. Badanie dopplerowskie jest rodzajem badania ultrasonograficznego, pozwalającego oceniać przepływ naczyniowy. Ocena ultrasonograficzna naczyń stała się możliwa dzięki wykorzystaniu efektu Dopplera polegającego na zmianie częstotliwości fali ultradźwiękowej po odbiciu od ośrodka będącego w ruchu. Aparat USG rejestruje zmiany częstotliwości fali ultradźwiękowej odbitej od płynącej krwi i przedstawia na monitorze. Płynąca krew widoczna jest wewnątrz naczyń w różnych odcieniach koloru czerwonego i niebieskiego. Możliwy jest także dokładny pomiar prędkości przepływu krwi i innych parametrów na specjalnym wykresie. Badanie USG posiada jednak swoje ograniczenia – ze względu na całkowite odbicie fali ultradźwiękowej na granicy z kością i powietrzem nie jest możliwa ocena struktury wewnętrznej prawidłowej kości, prawidłowego miąższu płucnego i narządów przesłoniętych przez gaz w jelitach. Możliwa jest natomiast ocena zarysów kości. Ważnym aspektem ultrasonografii jest wcześniejsze przygotowanie się pacjenta do badań.